Stany Zjednoczone Ameryki Północnej, 275,5 mln. mieszkańców, członek NATO

Stany Zjednoczone, uczestnik obu wojen światowych i licznych konfliktów o charakterze lokalnym, należą do tych państw, w których kolejne pokolenia obywateli mają swoich kombatantów. Ma to znaczący wpływ nie tylko na samą liczbę kombatantów, ale też na przysługujące im uprawnienia.

Przepisy dotyczące amerykańskich kombatantów zawarte zostały w Kodeksie Stanów Zjednoczonych (United States Code) oraz w odrębnych ustawach przyjętych przez władze stanowe. Określają one prawa:

1. żołnierzy, którzy w trakcie odbywania czynnej służby wojskowej uczestniczyli w konfliktach zbrojnych i zostali zwolnieni z wojska lub też z niego odeszli na własną prośbę;
2. osób, które w trakcie konfliktów odbywały służbę uznawaną za równorzędną ze służbą wojskową w jednej z wymienionych przez ustawę organizacji, np. w Amerykańskim Czerwonym Krzyżu.

Sprawy kombatanckie należą do kompetencji powołanego w 1989 roku Ministerstwa do spraw Weteranów (Departament of Veterans Affairs). Na jego czele stoi sekretarz do spraw weteranów (Secretary of Veterans Affairs), którego wspierają trzej podsekretarze stanu zajmujący się sprawami zdrowia (Under Secretary for Helth), świadczeń (Under Secretary for Benefits) i upamiętniania (Under Secretary for Memorial Affairs). Ministerstwo posiada obecnie 57 biur regionalnych (Regional Offices) mających swoje siedziby w poszczególnych stanach. Biura orzekają o przyznaniu kombatantowi świadczeń, natomiast odwołania od ich decyzji rozpatrywane są już przez specjalne komisje (Board of Veterans Appeals) oraz sądy I i II instancji (U.S. Court Appeals for Veterans Claims i U.S. Court of Appeals for Federal Circuit).

Uprawnienia kombatanckie w Stanach Zjednoczonych nie mają jednolitego charakteru, albowiem uzależnione są one między innymi od okresu, w jakim kombatant pełnił służbę wojskową lub równorzędną, konfliktu zbrojnego, w jakim uczestniczył, jego indywidualnej sytuacji materialnej i zdrowotnej. Ze świadczeń nie mogą korzystać osoby, które zostały zwolnione ze służby dyscyplinarnie.

Prawo do dodatków finansowych do emerytury posiadają zawodowi wojskowi, a z pozostałych kombatantów jedynie osoby, które były w służbie czynnej przez co najmniej 90 dni i mają dochody niższe od przyjętego minimum socjalnego. Trwały uszczerbek na zdrowiu powstały w związku z uczestniczeniem w działaniach wojennych daje możliwośćubiegania się o rentę inwalidy wojennego. Natomiast pozostałe uprawnienia związane są z różnoraką pomocą, jaką państwo amerykańskie udziela przede wszystkim żołnierzom powracającym z wojny.

W ramach specjalnych programów dla kombatantów mogą oni uzupełniać swoje wykształcenie w zakresie szkoły zawodowej, średniej i wyższej, przy czym pełne prawa z tym związane przysługują im w przypadku odbycia co najmniej trzyletniej służby wojskowej. Państwo, za pośrednictwem federalnych biur do spraw zatrudnienia, udziela im także pomocy w znalezieniu pracy i przyznaje pierwszeństwo zatrudnienia w agencjach rządowych. Usamodzielnianiu się kombatantów służą również przyznawane na dogodnych warunkach kredyty i zasiłki m.in. na zakup mieszkania, domu lub gospodarstwa rolnego.

W zakresie opieki zdrowotnej kombatanci korzystają z szerokiego wachlarza usług obejmujących diagnozowanie, leczenie i rehabilitację osób, które uległy urazom, stresom, mają problemy natury psychicznej, popadły w uzależnienie od alkoholu lub narkotyków. Do swojej dyspozycji uprawnieni posiadają ośrodki medyczne podległe ministerstwu do spraw weteranów, mają przy tym prawo do zwrotu kosztów dojazdów do tych ośrodków. W nagłych przypadkach mogą również otrzymywać zwrot kosztów opieki medycznej w innych placówkach służby zdrowa. Ministerstwu podlegają także domy opieki społecznej (tzw. nursing homes), w których mogą zamieszkać kombatanci wymagający stałej pomocy.

Pewnymi uprawnieniami cieszą się także rodzice, wdowy i wdowcy, którzy nie zawarli ponownego związku małżeńskiego oraz niezamężne dzieci do lat 18 pozostali po poległych i zmarłych kombatantach. Prawo do rent i innych świadczeń przysługuje jednak głównie osobom o niskich dochodach.

W Stanach Zjednoczonych żyje obecnie blisko 25 milionów kombatantów. W państwie tym działa ponad sto organizacji kombatanckich, w tym takie, które powstały już w XIX wieku. Własne stowarzyszenia mają tutaj zarówno kombatanci poszczególnych wojen (obie wojny światowe, wojny w Korei, Wietnamie i in.), jak i pochodzący z różnych grup etnicznych lub wyznaniowych. Osobne związki tworzą także kombatantki, wdowy po kombatantach i matki kombatantów. Do największych stowarzyszeń należy powołany w 1919 roku Amerykański Legion (The American Legion).

Stan na 2002 r.