Królestwo Norwegii, 4 mln. mieszkańców, członek NATO

Norwegia jest kolejnym krajem, w którym brak jest odpowiednika polskiej ustawy kombatanckiej z 1991 r. W państwie tym specjalny status przyznawany jest weteranom II wojny światowej, którzy doznali w trakcie walk trwałego uszczerbku na zdrowiu. Stanowiąo tym dwie ustawy z 13 grudnia 1946 r. o przyznawaniu emerytur kombatanckich wojskowym biorącym udział w działaniach wojennych (om krigspensjonering for militaerpersoner) i o przyznawaniu emerytur kombatanckich osobom cywilnym oraz wchodzącym w skład tzw. formacji obrony cywilnej kraju, biorącym udział w działaniach wojennych (om krigspensjonering for hjemmestyrkepersonell og sivilpersoner).

W szczególnych przypadkach uczestnicy innych konfliktów zbrojnych mogą otrzymać status inwalidów wojennych na podstawie przepisów Kodeksu Cywilnego z 1946 r. Przepisy te dotyczą przede wszystkim weteranów wojny domowej w Hiszpanii i członków personelu sanitarnego Norweskiego Szpitala Polowego funkcjonującego podczas wojny koreańskiej

Norweskie prawo kombatanckie nie przewiduje możliwości pozbawienia inwalidy wojennego przyznanego mu specjalnego statusu

W Norwegii całością zagadnień związanych z problematyką kombatancką zajmuje się Ministerstwo do Spraw Socjalnych, natomiast organem przyznającym uprawnienia inwalidów wojennych jest zakład ubezpieczeń społecznych (Rikstrygdeverket). W szczególnych przypadkach - przewidzianych w Kodeksie Cywilnym - uprawnienia nadawane są przez Króla Norwegii i Radę Państwa.

Norwescy inwalidzi wojenni otrzymują tzw. emerytury kombatanckie. Mają również prawo do bezpłatnej opieki medycznej, korzystania ze wsparcia z Narodowego Funduszu Pomocy Ofiarom Wojny i do ulg podatkowych. Te ostatnie są zróżnicowane w zależności od rodzaju przyznanych świadczeń.

Kombatanci norwescy zrzeszeni są w licznych organizacjach działających na terenie całego kraju. W przeważającej mierze są one finansowane ze środków będących w dyspozycji władz samorządowych. Wyjątkową pozycję zajmuje Związek Inwalidów Wojennych (Krigsinvalide Vorbund), który - jako jedyny - korzysta ze wsparcia finansowego pochodzącego bezpośrednio z budżetu państwa. W terenie opiekę nad organizacjami kombatanckimi sprawują oddziały zakładu ubezpieczeń społecznych, w których istnieją specjalnie powołane do tego celu stanowiska koordynacyjne.

Stan na 2002 r.