Aktualności
Spotkanie opłatkowe Stowarzyszenia „Rodzina Policyjna 1939”
W dniu 7 grudnia 2015 roku Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Stanisław Ciechanowski wziął udział w spotkaniu opłatkowym zorganizowanym przez Stowarzyszenie „Rodzina Policyjna 1939”. Za zasługi w utrwalaniu i popularyzowaniu w społeczeństwie wiedzy o zbrodniach dokonywanych na polskich Policjantach w latach II wojny światowej oraz wieloletnią owocną współpracę i wspieranie Stowarzyszenia w jego statutowej działalności Szef Urzędu został uhonorowany przez jego członków „Honorowym Medalionem Pamięci Pieta Miednoje 1940”.
Serdecznie dziękuję za te lata współpracy. To cieszy, że wspólnymi siłami wiele razy udało się przypomnieć o bohaterach - polskich policjantach, którzy byli mordowani tak, jak oficerowie Wojska Polskiego w Katyniu. To jest głównie Państwa zasługa. My jako urząd administracji państwowej wspieraliśmy jak mogliśmy wszystkie działania, które społecznie są tak wspaniale realizowane przez Państwa Stowarzyszenie - powiedział Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Stanisław Ciechanowski.
W uznaniu szczególnych zasług w kultywowaniu pamięci o walce o niepodległość Ojczyzny Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych Jan Stanisław Ciechanowski decyzją nr 684 z dnia 18 listopada 2015 roku uhonorował Medalem „Pro Patria” inspektora Grzegorza Jacha.
Stowarzyszenie „Rodzina Policyjna 1939 r.” powstało w listopadzie 1990 roku, obecnie zrzesza ponad tysiąc sześćset osób - żony, dzieci, rodzeństwo i innych członków rodzin policjantów II Rzeczpospolitej. W roku 1996 w ramach stowarzyszenia funkcjonowały już oddziały w wielu miastach całego kraju: w Łodzi, Opolu, Kielcach, Krakowie, Częstochowie, Bielsku-Białej, Poznaniu, Legnicy, Rzeszowie, Tarnowie, Katowicach, Radomiu i Wrocławiu. Stowarzyszenie to kontynuacja tradycji powołanego w czerwcu 1929 roku Stowarzyszenia „Rodzina Policyjna”, skupiającego rodziny policjantów Policji Państwowej i Policji Województwa Śląskiego. Prężna działalność stowarzyszenia skupiona była przede wszystkim na pomocy charytatywnej i wychowawczej dla osieroconych dzieci z rodzin policyjnych oraz pomocy wdowom. O ile w międzywojniu działalność Stowarzyszenia dotyczyła indywidualnych nieszczęść zdarzających się w trudnej służbie, to po roku 1945, gdyby organizacja istniała, miałaby przed sobą ogrom cierpienia ludzi związanych z tysiącami wymordowanych polskich policjantów. Na pomoc i opiekę oczekiwałyby rodziny, które bydlęcymi wagonami deportowano w głąb Związku Radzieckiego - tysiące kobiet, starców i dzieci transportowanych na Sybir i do Kazachstanu, gdzie przez kilka lat żyli w strasznych warunkach, a część z nich zmarła. Obecnie to właśnie dzieci wymordowanych policjantów tworzą odrodzoną „Rodzinę Policyjną”, ale już z dołączeniem daty „1939”, jakby w ten sposób chciały podkreślić nie tylko ciągłość bytu tego stowarzyszenia, ale przede wszystkim wydobyć na światło dzienne całą prawdę o cierpieniach ojców, o tym, że zawsze byli wiernymi synami Polski.
